Προσφυγόπουλα που βιώνουν την ιερή παιδικότητά τους σε συνθήκες εξαθλίωσης και αβεβαιότητας και καθρεπτίζουν στο βλέμμα τους θλίψη και φόβο, παράπονο και θυμό, αλλά και κείνη τη γλύκα και τη τρυφεράδα που μόνο η αθωότητα μιας παιδικής ματιάς μπορεί να υποστηρίξει.
Για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, το Πακιστάν υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες κοινότητες υποδοχής προσφύγων στον κόσμο. Εκατοντάδες χιλιάδες Αφγανοί που έφυγαν από την πατρίδα τους λόγω των πολέμων, βρήκαν καταφύγιο εκεί.
Σύμφωνα με την υπηρεσία για τους πρόσφυγες των Ηνωμένων Εθνών από το 2001 και τη νατοϊκή επίθεση περίπου 3.8 εκατομμύρια έχουν επιστρέψει στη χώρα. Όμως, σχεδόν 1,6 εκατομμύρια εγγεγραμμένοι Αφγανοί πρόσφυγες παραμένουν στο Πακιστάν παράνομα.
Ολόκληρες γενιές Αφγανόπαιδων έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στο Πακιστάν ζώντας όμως σε συνθήκες φτώχειας και αβεβαιότητας.
Ο Αβάλ Γκιούλ, 12 ετών, ζει σε μια φτωχογειτονιά στα προάστια της πρωτεύουσας Ισλαμαμπάντ. Ο Αβάλ δεν έχει πάει ποτέ στο σχολείο και εργάζεται μια μέρα την εβδομάδα ως εργάτης σε μια κοντινή λαχαναγορά. Όταν μεγαλώσει, ονειρεύεται να γίνει ένας διάσημος παίκτης κρίκετ και να εκπροσωπεί την πατρίδα του.
«Χώρα μου είναι στο Αφγανιστάν, και δεν έχουμε τίποτα στο Πακιστάν,» υποστηρίζει.
«Χώρα μου είναι στο Αφγανιστάν, και δεν έχουμε τίποτα στο Πακιστάν,» υποστηρίζει.
Ο αφγανικός πληθυσμός στο Πακιστάν είναι η κληρονομιά από τις αλλεπάλληλες συγκρούσεις στο Αφγανιστάν. Εκατομμύρια διέσχιζαν τα σύνορα μετά τη σοβιετική εισβολή το 1979 και την έναρξη ενός δεκαετούς πολέμου ενάντια στην κατοχή. Μετά την αποχώρηση των Σοβιετικών η χώρα σπαράχτηκε από μάχες μεταξύ πολεμάρχων με αποτέλεσμα περισσότεροι Αφγανοί να τραπούν σε φυγή.
Όταν οι Ταλιμπάν ανήλθαν στην εξουσία το 1996, η αυστηροποίηση του καθεστώτος τρομοκράτησε περαιτέρω τον πληθυσμό. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες δεν μπορούν να φανταστούν την επιστροφή στο Αφγανιστάν. Μπορεί να νιώθουν σαν ξένοι στο Πακιστάν, αλλά λένε ότι η πατρίδα τους βιώνει πολύ βίαιες καταστάσεις ενώ η φτώχεια εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Στον αντίποδα πολλοί Πακιστανοί διαμαρτύρονται για την αύξηση του αριθμού των αφγανών προσφύγων ασκώντας πίεση στην κυβέρνηση για τον επαναπατρισμό τους.
Πηγή:








Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου