Η συντροφικότητα, ...ένα πάζλ που το συνθέτουμε με ένα σύνολο ανθρώπων, από το όποιο αντλούμε αλλά προσφέρουμε, συναισθηματική ασφάλεια, δύναμη, και κουράγιο.. Κάπου να στηριχτούμε στις δύσκολες στιγμές, αλλά και την διάθεση να στηρίξουμε «τον σύντροφο», το φίλο, το συνάνθρωπό μας...
συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια!
Σύντροφος, για έναν Σπαρτιάτη ήταν όλοι οι υπόλοιποι Σπαρτιάτες.
Σύντροφος για έναν Σπαρτιάτη, ήταν η ίδια η Πόλη.
Η Συντροφικότητα είναι μια Αξία που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε στην Ελλάδα, στην Αρχαία Ελλάδα, και μέσω της εξελικτικής πορείας όλων των Αξιών που γέννησε αυτή η χώρα, ακολούθησε και αυτή την πορείας της.
Εξελίχθηκε, αναπτύχθηκε, διαμορφώθηκε, μετουσιώθηκε, παρεξηγήθηκε, πολεμήθηκε, αγαπήθηκε, μισήθηκε και τελικά κατέληξε σήμερα σε μια εκπεσσούσα Αξία, παρόμοια με εκείνες της Τιμής και του Θάρρους.
Σε αυτό βοήθησε και το μεγάλο φάσμα ενεργειών, το μεγάλο πεδίο δράσης αυτής της Αξίας.
Διότι για συντροφικότητα, ομιλούμε μέσα στην κοινωνία, μέσα στην οικογένεια, μέσα στη φιλική σχέση, μέσα στη ερωτική σχέση, ακόμη και μέσα στην επαγγελματική σχέση.
Αυτό δε το μεγάλο φάσμα, δυστυχώς, εύκολα το ‘’καθεστώς’’ Νόμων και Αρχών αυτής της Αξίας, με αποτέλεσμα εύκολα να επιδέχεται παρεξηγήσεις, μπερδέματα, αδιευκρίνιστες απόψεις.
πηγές: http://omoios.blogspot.com
Sophia..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου